نظر فیلسوفان در رابطه با موسیقی

موسیقی یا موزیک چیست؟ نظر بزرگان و فیلسوفان در مورد موسیقی چیست؟ موسیقی را چگونه تقسیم بندی می‌کنند؟ و. اگر این سوالات به ذهن شما هم خطور کرده است برای جواب آن‌ها با ما همراه باشید.

تعریف موسیقی یا موزیک

ریشه‌ی کلمه‌ی خنیا

تعاریف مختلف از موسیقی

•  ارسطو (از فیلسوفان یونان باستان): موسیقی را یکی از شاخه‌های ریاضی معرفی کرد و فیلسوفان اسلامی هم نظر وی را پذیرفته‌اند مانند ابن سینا که در کتاب خود در بخش ریاضی از موسیقی نام برده است.
  ارسطو در جای دیگری می‌گوید: موسیقی حکمتی است که نفوس بشر از اظهار آن در قالب الفاظ عاجز است بنابراین آن را در قالب اصوات ظاهر می‌سازد.
  
  
• افلاطون (دوّمین فیلسوف از فیلسوفان بزرگ): او می‌گوید موسیقی یک ناموس اخلاقی است که روح به جهانیان، و بال به تفکر و جهش به تصور، و ربایش به غم و شادی و حیات به همه چیز می‌بخشد. موسیقی روح انسان را مناسب و هماهنگ می‌کند و استعداد پذیرش عدالت را در وی برمی‌انگیزد.
  
  
• ابونصر فارابی: از نظر ابونصر فارابی (از بزرگترین فلاسفه و دانشمندان ایرانی عصر اسلام) موسیقی علم شناسایی الحان و شامل دو علم است؛ علم موسیقی عملی و علم موسیقی نظری.
  
  
• ابوعلی سینا: از نظر ابوعلی سینا (پزشک، ریاضی‌دان، منجم، فیزیک‌دان، شیمی‌دان، زمین‌شناس، شاعر، منطق دان و فیلسوف ایرانی) موسیقی علمی است ریاضی که در آن از چگونگی نغمه‌ها از نظر ملایمت و سازگاری، و چگونگی زمان‌های بین نغمه‌ها بحث می‌شود.
  
  
• بتهوون: بتهوون (موسیقی‌دان و آهنگساز برجسته‌ی آلمانی) موزیک یا موسیقی را مظهری می‌داند عالی‌تر از هر علم و فلسفه‌ای. از نظر او موسیقی هنر زبان دل و روح بشر و عالی‌ترین تجلی قریحهٔ انسانی است. بتهوون می‌گوید: "آنجا که سخن از گفتن بازمی‌ماند موسیقی آغاز می‌شود".
  
  
•  لئوپددوفن: ریشه موسیقی به عهد کهن ارتباط دارد. در واقع همان روزی که انسان توانست برای نخستین بار خوشی‌ها و رنج‌های خود را با صدا نمایش دهد، مبدأ موسیقی به‌شمار می‌آید.